O rasie

  • australian-cattle-dog.jpg

    AUSTRALIAN CATTLE DOG

    ACD powstał po to by w trudnych warunkach australijskich można było rozwinąć hodowlę bydła. Potrzebny był do tego mocny, gryzący pies, o wielkiej wytrzymałości, zdolny do przepędzania i kierowania dzikiego bydła. Przywożone z Europy psy nie spełniały tych kryteriów. We wczesnym okresie osadnictwa a Australii rąk do pracy było mało, posiadłości nieogrodzone, a teren trudny, toteż bez odpowiednich psów hodowla owiec i bydła byłaby niemożliwa. Powstaniu ACD poświęcono wiele badań, ale – ponieważ pierwsi hodowcy nie prowadzili zapisków hodowlanych – opinie o pochodzeniu rasy, i o tym, jakie psy zostały w tym celu wykorzystane, pozostają sprzeczne. Zasadniczo istnieje zgodność co do tego, że ACD powstały z kojarzeń krótkowłosych marmurkowych collie i dingo, z późniejszym dodatkiem krwi dalmatyńczyka i czarnych podpalanych kelpie.

  • gryfonik-brukselski[15].jpg

    GRYFONIK BRUKSELSKI

    W XIX wieku wprowadzenie linii King Charles Spanieli w kolorze ruby oraz mopsów zaowocowało krótką, czarną sierścią i utrwaliło obecny typ rasy. Te małe pieski są bardzo czujne i były hodowane do ochrony powozów i walki z gryzoniami w stajniach.
    W roku 1883 w Księgach Rodowodowych Św. Huberta- L.O.S.H zarejestrowano pierwsze gryfoniki brukselskie. Były to: Topsy (L.O.S.H. nr 163) i Foxine (L.O.S.H. nr 164).
    Około roku 1900 rasa stała się bardzo popularna, podobnie jak i inne rasy, dzięki królewskiemu zainteresowaniu wykazywanemu przez królową belgijską Marie- Henriette. Wiele osobników zostało wyeksportowanych i pomogło rozprzestrzenić rasę i jej popularność.

  • GRYFONIK BRABANCKI

    Strona w budowie

Facebook